#هرروز_یک_مفهوم
Historical Cost Principle
این مفهوم در حسابداری به معنای اصل بهای تمام‌شده تاریخی است. این اصل یکی از اصول بنیادین حسابداری است و بیان می‌کند که دارایی‌ها و بدهی‌ها باید بر اساس مبلغی که در زمان خرید یا تحصیل آن‌ها پرداخت شده است (یعنی بهای تمام‌شده تاریخی) ثبت و گزارش شوند. این اصل به ایجاد ثبات و قابلیت اعتماد در گزارش‌های مالی کمک می‌کند.
اصل بهای تمام‌شده تاریخی بر این مفهوم استوار است که دارایی‌ها و بدهی‌ها باید بر اساس هزینه‌های واقعی که برای تحصیل آن‌ها پرداخت شده است، ثبت شوند. این اصل از تغییرات ارزش دارایی‌ها و بدهی‌ها در طول زمان (مانند افزایش یا کاهش ارزش بازار) چشم‌پوشی می‌کند و بر اساس اصل "قابلیت اثبات" عمل می‌کند. به عبارت دیگر، بهای تمام‌شده تاریخی یک مبلغ عینی و قابل اثبات است، در حالی که ارزش‌های جاری ممکن است ذهنی و متغیر باشند.
گردآوری، ترجمه و تدوین: سید محمد باقرآبادی
انجمن حسابداران خبره ایران، همیشه نوآور و پیشرو....
