شورای بین‌المللی گزارشگری یکپارچه (IIRC) ائتلافی جهانی متشکل از قانون‌گذاران، استانداردگذاران، شرکت‌ها، متخصصان حرفه حسابداری، و سازمانهای مردم نهاد است. اعضای این ائتلاف همگی اعتقاد دارند که گام بعدی در روند تکامل گزارشگری شرکتی باید اطلاع‌رسانی درباره ارزش‌آفرینی باشد. «چارچوب بین‌المللی گزارشگری یکپارچه» (The International <IR> Framework) به منظور برآوردن این نیاز و تامین شالوده‌ای برای آینده ایجاد شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی انجمن حسابداران خبره ایران، ترجمه فارسی «چارچوب بین‌المللی گزارشگری یکپارچه» از سوی انتشارات انجمن حسابداران خبره ایران منتشر شد. مسئولیت ترجمه این چارچوب بین‌المللی بر عهده محسن ژاله آزاد زنجانی و محمدجواد افضل‌خانی بوده است. این چارچوب بین‌المللی در دو بخش "پیشگفتار" و "گزارش یکپارچه" مشتمل بر چهار فصل "استفاده از چارچوب"، "مفاهیم بنیادی"، "اصول راهنما"، و "عناصر محتوا"، و دو پیوست "اصطلاح‌نامه" و "خلاصه الزامات" تدوین شده است.

این کتاب به درخواست مترجمان محترم از سوی انتشارات انجمن حسابداران خبره ایران به صورت الکترونیکی (رایگان) منتشر شده است و در این پیوند در دسترس علاقه‌مندان است.

درباره گزارشگری یکپارچه

چشم‌انداز درازمدت شورا رسیدن به جهانی است که در آن تفکر یکپارچه در رویه تجاری جریان اصلی در بخش‌های عمومی و خصوصی تثبیت شود و گزارشگری یکپارچه (IR) به عنوان هنجار گزارشگری شرکتی این روند را تسهیل کند. چرخه تفکر و گزارشگری یکپارچه، که به تخصیص کارآمد و مولد سرمایه منجر می‌شود، به مثابه عاملی برای ثبات مالی و پایداری عمل خواهد کرد. گزارشگری یکپارچه بر آن است تا:

  • کیفیت اطلاعاتی را که در دسترس تامین‌کنندگان سرمایه مالی قرار دارد بهبود بخشد تا امکان تخصیص کارآمدتر و مولدتر سرمایه را فراهم آورد؛
  • رویکردی منسجم‌تر و کارآمدتر را به گزارشگری شرکتی تشویق کند. رویکردی که از مسیرهای گزارشگری متفاوتی بهره می‌گیرد و همه عوامل موثر بر توانایی سازمان برای ایجاد ارزش در طول زمان را انتقال می‌دهد؛
  • پاسخگویی و نظارت را برای همه انواع سرمایه‌ها (مالی، تولیدی، معنوی، انسانی، اجتماعی و ارتباطی، و طبیعی) افزایش می‌دهد و به درک وابستگی متقابل آنها کمک می‌کند؛ و
  • تفکر، تصمیم‌گیری، و اقدامات یکپارچه را مورد حمایت قرار می‌دهد که بر ایجاد ارزش در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تاکید دارند.

گزارشگری یکپارچه با تحولات متعدد گزارشگری شرکتی در قلمروهای مختلف سرتاسر جهان هماهنگ است. مطلوب این است که چارچوب بین‌المللی گزارشگری یکپارچه، رهنمودی "مبتنی بر اصول" را برای شرکت‌ها و سایر سازمانهای مایل به تهیه گزارشی یکپارچه فراهم آورد؛ یکایک این ابتکارات را تسریع کند؛ و به منظور نمایان کردن مزایای گزارشگری یکپارچه، شامل کارآمدی بیشتر خود فرآیند گزارشگری، نوآوری بیشتری را در گزارشگری شرکتی در سرتاسر جهان تشویق کند. پیش بینی می‌شود در طول زمان گزارشگری یکپارچه به هنجار گزارشگری شرکتی تبدیل شود. سازمانها دیگر ارتباطات متعدد، منفصل، و ایستا تولید نخواهند کرد. ماحصل، فرآیند تفکر یکپارچه و اصولی همچون ربط‌پذیری اطلاعات خواهد شد. گزارشگری یکپارچه با تحولات در گزارشگری مالی و سایر انواع گزارشگری هماهنگ است. ولی گزارش یکپارچه از بعضی جهات هم با دیگر گزارشها و اطلاع‌رسانی‌ها فرق می‌کند. این گزارش به ویژه بر توانایی یک سازمان برای ایجاد ارزش در کوتاه‌مدت، میان‌مدت، و بلندمدت تاکید دارد و برای انجام این کار:

  • همزمان بر ایجاز، تمرکز راهبردی و جهت‌گیری آتی، ربط‌پذیری اطلاعات، و انواع سرمایه و وابستگی‌های متقابل آنها تاکید دارد؛ و
  • بر اهمیت تفکر یکپارچه در درون سازمان تاکید می‌کند.

تفکر یکپارچه به توجه فعال یک سازمان بر روابط بین واحدهای عملیاتی و عملکردی گوناگون خود و سرمایه‌هایی نیازمند است که به کارشان می‌گیرد یا آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تفکر یکپارچه به تصمیم‌گیری و اقدامات یکپارچه‌ای مینجامد که ایجاد ارزش را در کوتاه‌مدت، میان‌مدت، و بلندمدت مد نظر قرار می‌دهند. در تفکر یکپارچه ربط‌پذیری و وابستگی‌های متقابل بین گستره عواملی مد نظر قرار می‌گیرد که توانایی یک سازمان را برای ایجاد ارزش در طول زمان تحت تاثیر قرار می‌دهند، از جمله:

  • انواع سرمایه‌هایی که سازمان به کار می‌گیرد یا تحت تاثیر قرار می‌دهد، و وابستگی‌های متقابل مهم، شامل مبادلات، بین آنها؛
  • ظرفیت سازمان برای پاسخگویی به نیازها و علائق مشروع ذی‌نفعان اصلی؛ و
  • چگونه تدوین مدل و راهبرد کسب‌وکار سازمان برای پاسخگویی به محیط بیرونی خود و ریسک‌ها و فرصت‌هایی که با آنها روبهرو می‌شود؛ و
  • فعالیت‌ها، عملکرد (مالی و سایر عملکردها) و نتایج سازمان بر حسب انواع سرمایه در گذشته، حال و آینده.

هر چه تفکر یکپارچه بیشتر در فعالیت‌های سازمان تکوین می‌یابد، ربط‌پذیری اطلاعات به شکلی عادی‌تر در گزارشگری، تحلیل و تصمیم‌گیری مدیریتی نمود می‌یابد. همچنین به یکپارچه‌سازی بهتر نظام‌های اطلاعاتیای مینجامد که از گزارشگری و اطلاع‌رسانی درونی و بیرونی، از جمله تهیه گزارش یکپارچه، حمایت می‌کنند.

شماران