درس‌هایی که باید از  گزارش کیفیت شورای گزارشگری مالی آموخت

در 14 ژوئیه‌ی 2020 ، شورای گزارشگری مالی (FRC) نتایج بازرسی‌های حسابرسی خود را منتشر کرد. هفت موسسه در بررسی FRC گنجانده شده و در مجموع 130 حسابرسی مورد بازرسی قرار گرفتند. گزارش‌ها حاکی از نیاز به بهبود در زمینه‌های متفاوت است. همچنین سه حوزه را که همه‌ی موسسات باید آن را بهبود ببخشند، برجسته شده است:
 

•  کاهش ارزش سرقفلی و دارایی‌های نامشهود
•  درآمد و قراردادها
•  ذخایر(شامل ذخیره‌ی زیان اعتباری‌)

در گزارش دیگری که در مورد موسسه‌ی گرنت تورنتون منتشر شده بود این موسسه به دلیل نقص‌های فنی در حسابرسی خود، 1.95 میلیون پوند جریمه شد (جریمه‌ی اولیه 3 میلیون پوند بود که کاهش یافت).
بنابراین، درس هایی وجود دارد که سایر موسسات حسابرسی می توانند از این گزارش‌ها، از جمله موارد منتشر شده توسط نهادهای حرفه‌ای ذی‌ربط، فرابگیرند.
در بسیاری از موارد، FRC و نهادهای مختلف حرفه‌ای حوزه‌های خاصی را که نیاز به بهبود دارند، برجسته می‌کنند، این حوزه‌ها معمولاً مناطقی از صورت‌های مالی را تشکیل می‌دهند که مستلزم قضاوت هستند (به عنوان مثال، شناسایی درآمد ، کاهش ارزش  و دارایی‌های نامشهود).
به نظر می رسد برای موسسات کوچک‌تر، مسائل مربوط به اسناد و مدارک بسیار زیاد است (یعنی فقدان اسناد برنامه ریزی یا فقدان اسناد و مدارکی که روش‌های حسابرسی اعمال شده و نتیجه گیری از آن‌ها را توضیح می‌دهد).
این مطلب به برخی از موضوعات متداول می‌پردازد که موسسات حسابرسی باید برای جلوگیری از مطرح شدن نقص در  بازرسی‌های FRC یا نهادهای حرفه ای در نظر بگیرند.
استانداردهای اخلاقی FRC
FRC استاندارد اخلاقی تجدید نظر شده‌ای را صادر كرد كه از 15 مارس 2020 به اجرا در آمد (به جز بند 5.42 كه به حسابرسی واحدهای تجاری دارای منافع عمومی اشاره دارد كه مربوط به دوره هایی است كه از 15 دسامبر 2020 یا پس از آن شروع می شود). تغییرات اصلی منعکس شده در این استاندارد اخلاقی تجدیدنظر شده شامل موارد زیر است:

•  فهرستی از خدمات غیر حسابرسی مجاز برای اشخاص با منافع عمومی در انگلستان (PIE) - به طور کلی، این خدمات شامل خدمات غیر حسابرسی الزامی به موجب قانون و مقررات و سایر خدمات اطمینان بخشی است که با حسابرسی یا گزارش سالانه و خدمات حسابداری سالانه ارتباط نزدیکی دارند و شامل هیچ خدمات دیگری نمی باشد.
•  شفاف سازی بیش‌تر درباره‌ی آزمون توسط اشخاص ثالث بی طرف، معقول و آگاه که مستلزم توجه به دیدگاه ذینفعان اشخاص دارای منافع عمومی است.
•  ممنوعیت صریح انجام خدمات حسابرسی داخلی، مأموریت‌های فرعی و حق الزحمه‌های احتمالی برای کلیه‌ی اشخاص حسابرسی شده.
• در رابطه با مورد سوم می‌توان گفت برای ارائه‌ی خدمات حسابرسی داخلی به اشخاص با منافع عمومی در انگلستان (PIE) دوره‌ی استراحت وجود دارد. ارائه دهنده‌ی خدمات حسابرسی داخلی تا زمان پایان دوره‌ی 12 ماهه‌ی استراحت قادر به انجام وظایف حسابرسی مستقل نخواهد بود. شرط انتقال به این معنی است که این محدودیت اثر گذشته نگر ندارد.
• همچنین اصلاحاتی در رابطه با وظایف اخلاقی شرکا ایجاد شده است. در حال حاضر اگر استانداردهای اخلاقی توسط شرکا رعایت نمی‌شوند برای گزارش به تیم راهبری موسسه، اعضای غیر موظف مستقل هیات مدیره و FRC یا نهاد حرفه‌ای  مربوطه، الزام وجود دارد.
• این مهم است که مؤسسات حسابرسی الزامات استانداردهای اخلاقی تجدید نظر شده  را درک کنند تا از اعمال هرگونه تحریم بر فرد یا موسسه به دلیل عدم رعایت استاندارد جلوگیری کنند.
• سایر نگرانی‌های مربوط به حسابرسی
• بسیاری از موسسات کوچک‌تری که خدمات حسابرسی را انجام می دهند، کارشان توسط نهاد حرفه‌ای مربوطه بررسی می‌شود. برخی از نهادهای حرفه‌ای گزارش‌هایی را در مورد عملکرد موسسات در هنگام اجرای کار حسابرسی منتشر می‌کنند. چندین موضوع وجود دارد که به طور مرتب در بررسی‌ها به چشم می‌خورند که می‌توانند برای حسابرسی توسط موسسات  مشکل ایجاد کنند. برخی از موضوعات متداول به شرح زیر است:

•   تقلب
  •  نتیجه گیری در مرحله‌ی برنامه ریزی که هیچ گونه تقلبی تشخیص داده نمی شود. اگر نتیجه گیری در مرحله‌ی برنامه ریزی انجام شود که تقلب شناسایی نمی‌شود، احتمالاً نشان دهنده‌ی عدم به کارگیری تردید حرفه‌ای است.
  •   عدم آزمون  ثبت‌هایی که ریسک‌های نادیده گرفتن کنترل‌ها توسط مدیریت را مخاطب قرار می‌دهد (به ISA (UK) 240 ، بند 32 مراجعه کنید). نادیده گرفتن کنترل‌ها توسط مدیریت همیشه یک ریسک قابل ملاحظه است. باید مراقب باشید تا اطمینان حاصل شود که این ریسک به طور نامناسب توسط تیم حسابرسی رد نشده باشد. اگر رد شود، باید یک توجیه قوی وجود داشته باشد.

•   بدهکاران تجاری و درآمد
  •  عدم آزمون همه‌ی جریان‌های درآمدی بااهمیت یا تمرکز رویه‌های حسابرسی بر روی یک جریان درآمد قابل ملاحظه، ممکن است یک جریان درآمدی کوچک‌تر (اما بااهمیت) را بدون آزمون باقی بگذارد.
  •  آزمون کامل بودن درآمد از داخل سیستم حسابداری (به عنوان مثال از فاکتور فروش) و نه از خارج از سیستم (یعنی سفارش مشتری یا نقطه‌ی شروع معاملات فروش).
  •  اتکا به تاییدیه‌های دوره‌ای از بدهکاران تجاری به عنوان منبع اصلی شواهد حسابرسی. تاییدیه‌های دوره‌ای از بدهکاران تجاری فقط ادعای وجود و حقوق و تعهدات مالکانه را پوشش می‌دهند و به ادعای ارزشیابی نمی‌پردازد. زیرا صرف این که مشتری تایید می‌کند که مانده‌ای در تاریخ ترازنامه وجود دارد ، به این معنی نیست که قصد پرداخت آن وجود دارد. از این رو باید اقدامات دیگری برای تأیید ارزشیابی بدهکاران تجاری در تاریخ ترازنامه انجام شود، مانند آزمون رسیدهای دریافت نقدی بعد از تاریخ ترازنامه.
  •  تمرکز روی مانده بدهی‌های که به تأخیر افتاده‌اند و مواردی که در طول دوره‌ی اعتباری حذف شده‌اند. مانده‌های قدیمی برای ارزیابی قابلیت بازیافت مورد نیاز است ( اگر مانده‌ها غیر قابل بازیافت هستند، ریسک بالایی وجود دارد که بدهی‌ها بیش‌تر از واقع بیان شوند). حسابرس همچنین باید روی مانده‌هایی که در دوره‌ی اعتباری هستند، فرآیندهایی را انجام دهد. اگر این کار انجام نشود، ممکن است مبالغ بااهمیتی از بدهی‌ها کنار گذاشته شوند.

•   تداوم فعالیت
  •  با وجود تأثیرات Covid-19 که هنوز هم ادامه دارد، مفهوم تداوم فعالیت درخور توجه قابل ملاحظه‌ای است. انتظار می‌رود واحدهای تجاری مورد رسیدگی در صورت‌های مالی خود افشای بیش‌تری را درباره‌ی تداوم فعالیت در دوران کووید 19 ، لحاظ کنند. به خاطر داشته باشید که مدیریت باید حداقل یک دوره‌ی 12 ماهه از تاریخ تصویب صورت‌های مالی را بررسی کند و نه 12 ماه از تاریخ ترازنامه.
  •  در صورت افشای كامل عدم اطمینان تداوم فعالیت در صورت‌های مالی، گزارش حسابرس باید شامل بند عدم اطمینان بااهمیت درباره‌ی تداوم فعالیت باشد. لازم به ذکر است که بند تأکید بر مطلب خاص در چنین حالتی به کار نمی‌رود (ISA (UK) 570 ، بند 22). بند عدم اطمینان بااهمیت درباره‌ی تداوم فعالیت تنها در مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرد كه ابهام بااهمیت مربوط به تداوم فعالیت به طور كافی افشا شود. اگر به طور كامل افشا نشود، اين موضوع باعث مي شود كه حسابرس نظر حسابرسي تعدیل شده ارائه نماید، بنابراين بند عدم اطمینان بااهمیت درباره‌ی تداوم فعالیت در اين مورد مناسب نخواهد بود.

•   اشخاص وابسته
  •  نهادهای حرفه‌ای گزارش داده اند که اغلب شواهد اندکی پیرامون رسیدگی مناسب موسسات حسابرسی  نسبت به معاملات با اشخاص وابسته، وجود دارد. علاوه بر این، بررسی کنندگان ممکن است با اشخاص وابسته که در صورت‌های مالی به درستی افشا نشده‌اند، معامله کنند.
  •  برای واحدهای تجاری كوچك‌تر كه مطابق با بخش FRS 102 تصمیم می‌گیرند، فقط باید افشای معامله با اشخاص وابسته را به شکل محدود انجام دهند. یعنی در مورد معاملات بااهمیت که در شرایط عادی بازار به پایان نرسیده اند و با اشخاص زیر صورت گرفته‌اند:
  •  مالکانی که  در شرکت کوچک مشارکت دارند؛
  •  شرکت‌هایی که شرکت کوچک در آن مشارکت دارد.
  •  مدیران یا اعضای هیات مدیره‌ی شرکت‌های کوچک.

این استاندارد شرایط عادی بازار را تعریف نمی‌کند، بنابراین همیشه توصیه می شود که حسابرس واحد کوچک (در صورتی که واحد تجاری کوچک به هر دلیلی حسابرسی داشته باشد) نتیجه گیری‌های خود را از این نظر مستند نماید.

تاییدیه‌ی مدیران

•  ریسک تاییدیه‌ی مدیران  این است که به آن‌ها به عنوان تنها شواهد حسابرسی اتکا می‌شود. تاییدیه‌ی مدیران به خودی خود شکل ضعیفی از مدارک هستند زیرا در داخل تهیه  می‌شوند و از این رو باید برای تکمیل سایر شواهد حسابرسی کار کنند.
•  تاریخ تاییدیه‌ی مدیران باید نزدیک به تاریخ گزارش حسابرس یا همان تاریخ باشد. تاییدیه‌ی مدیران نباید پس از تاریخ گزارش حسابرس باشد.

نتیجه

امروزه حسابرسی به طور فزاینده‌ای پیچیده‌تر شده است و با توجه به این‌که FRC شروع به بازنگری و انتشار مجدد استانداردهای حسابرسی می‌کند، این پیچیدگی به احتمال زیاد در آینده افزایش می یابد. برای موسساتی که کار حسابرسی انجام می‌دهند، همیشه ارزش گزارش‌های بازخورد از FRC و نهادهای حرفه‌ای بسیار اهمیت دارد زیرا ممکن است بسیاری از رویه‌های داخلی آن‌ها نیاز به تجدیدنظر داشته باشد.
 
 
https://www.accountingweb.co.uk/business/financial-reporting/audit-lessons-to-be-learnt