استانداردها و اصلاحاتی که از تاریخ اول ژانویهی 2020 به بعد لازم الاجرا هستند به شرح ذیل خلاصه شده است:
استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شمارهی 17 ( قراردادهای بیمه) : استاندارد جدید شمارهی 17 تحت عنوان قراردادهای بیمهای که در سال 2017 منتشر شد و تاریخ الزام اجرای آن از اول ژانویهی 2021 اعلام شده بود، به کارگیری آن با نظر هیات استانداردهای بین المللی حسابداری تا سال 2022 به تعویق افتاد. گفتنی است این استاندارد جایگزین استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شمارهی 4 است.
اصلاح استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شمارهی 3 ( ترکیبهای تجاری): در اصلاحات جدید تعریف جدیدی از تحصیل تجاری ارائه شده است. تشخیص موقعیتی که سرمایهگذار یک واحد تجاری را تحصیل میکند یا زمانی که سرمایه گذار فقط گروهی از داراییها را تحصیل مینماید، بسیار مهم است. دلیل این امر این است که روش حسابداری برای تحصیل جدید به موارد زیر بستگی دارد:
- اگر واحد تجاری تحصیل شده باشد ، باید روش ادغام کامل تحت استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شمارهی 3 به کار گرفته شود.
- اگر گروهی از داراییها تحصیل شود، روشهای حسابداری متفاوتی اعمال میشود. به عنوان نمونه استاندارد بین المللی حسابداری شمارهی 16 تحت عنوان اموال، ماشین آلات و تجهیزات یا استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شمارهی 11 تحت عنوان توافق مشترک.
اصلاحات جدید تنها بخش ضمائم استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شمارهی 3 ، راهنمای بهکارگیری و مثالهای تشریحی را تغییر میدهد و خود استاندارد هیچ تغییری نکرده است. این تغییرات الزامات تحصیل تجاری را روشن میکند، و مثالهای تشریحی و راهنما را اضافه میکند. گفتنی است تغییرات جدید از اول ژانویهی 2020 لازم الاجراست.
اصلاح استاندارد بین المللی حسابداری شمارهی 1 و 8 : این اصلاحات مربوط به تعریف اطلاعات با اهمیت است. مطابق با تعریف جدید، اطلاعاتی باهمیت است که اگر حذف شوند، تحریف شوند یا به شکل مبهم ارائه شوند، میتواند بر تصمیماتی که توسط استفادهکنندگان اصلی صورتهای مالی دارای اهداف عمومی در مورد یک واحد گزارشگر خاص اتخاذ میشوند، تاثیر بگذارد. به این ترتیب تعریف اطلاعات بااهمیت دقیقتر میشود. برای درک بهتر این اصلاحات توصیه میشود به بیانیهی عملی شمارهی 2 تحت عنوان قضاوت دربارهی اهمیت، منتشر شده در سپتامبر 2017 رجوع شود.
لینک خبر:
https://www.ifrsbox.com/ifrs-2019-update-changes/