یک سوم از شرکت‌ها با وجود هزینه‌های قابل توجه در زمینه توسعه نرم افزار، هزینه‌های خود را در این زمینه به عنوان بخشی از داراییهای نامشهود یا به عنوان هزینه های تحقیق و توسعه، محاسبه نمیکنند.
جدیدترین گزارش ACCA و مدرسه تجاری آدام اسمیت و دانشگاه گلاسکو، به بررسی مسئله هزینه‌های توسعه نرمفزار (SDC) و نحوه محاسبه آنها پرداخته است.
دانشکده تجاری آدام اسمیت و ACCA هشدار میدهند که هزینه‌های توسعه نرم افزار اعم از برون سپاری یا درون سازمانی، میتواند برای اکثر شرکت‌ها موضوعی مهم باشد، به ویژه با رشد اقتصاد دیجیتال.
در جدیدترین تحقیقات در مورد نحوه محاسبه هزینه‌های توسعه نرم افزار توسط شرکت‌ها ، دادهها نشان می‌دهد 62 درصد از شرکت‌ها این هزینهها را در حساب دارایی های نامشهود خود منظور می‌کنند.
با این حال، برخی از استانداردهای موجود، به ویژه IAS 38 با موضوع داراییهای نامشهود، که نحوه حسابداری این نوع دارایی را کنترل می‌کند، مورد انتقاد قرار گرفته است. این انتقاد به دلیل بازتاب ملاحظه و محافظه‌کاری که باعث افزایش داراییهای نامشهود داخلی میشود، بر این استاندارد وارد آمده است. این بدان معناست که نحوه حسابداری داراییهای نامشهود تولید شده در واحدهای تجاری، همانطور که در استاندارد تجویز شده است، فاقد شرایط شناسایی به عنوان داراییهای نامشهود در ترازنامه شرکت‌ها است.
این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که گوناگونی زیادی بین کشورها وجود دارد. بیش از 80 درصد از شرکتهای چین، ژاپن، تایوان و کره در حسابهای دارایی نامشهود خود به توسعه نرم افزار اشاره دارند، در حالی که این امر در کمتر از 20 درصد از شرکتهای مکزیک، مالزی و سنگاپور قابل مشاهده است. در انگلستان نیز، سطح گزارشگری بالاتر از میانگین 75 درصد بود.
طی این بررسی، شرکتهای پویاتر، که در سطح بین المللی فعالیت دارند، توسعه نرمافزار را عمدتا به عنوان دارایی نامشهود شناسایی می‌کنند.
ریچارد مارتین، رئیس گزارشگری شرکت‌ها در ACCA بیان کرد: "بین ارزش بازار سهام مشاغل و ارزش دفتری خالص نشان داده شده در صورتهای مالی آنها، شکاف بزرگ و رو به رشدی وجود دارد. بر اساس برخی برآوردها ارزش خالص دفتری ممکن است به اندازه 15 درصد ارزش بازار باشد. برخی از این شکافها که با عنوان دارایی های نامشهود در ترازنامه ها شناسایی نمیشوند، ممکن است تحت برخی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)، موجود باشد. "
پروفسور تسالاوتاس از دانشگاه گلاسکو افزود: "صورتهای مالی همه شرکتهای39 کشور که راIFRS پذیرفته اند، در بازه زمانی 2015 تا 2019 مورد بررسی قرار گرفته است. حدود نیمی از حساب‌ها به هزینه‌های نرم افزاری به عنوان هزینه اشاره نکردهاند و نیمی از شرکتهایی که این کار را کرده‌اند، (حدود 40،000) ، 62٪ دارایی نرم افزاری را سرمایهای کرده‌اند که هر دوی این اقدامات از هزینه‌های تحقیق و توسعه به مراتب بهتر است. "
این یافته‌ها دارای پیامدهایی برای تنظیم کنندگان استاندارد از جمله هیئت مدیره استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB) است که از تجدید نظر استاندارد دارایی های نامشهود (IAS 38) حمایت می‌کند. IFRS ممکن است بیان کننده استانداردهای جهانی باشد، اما در این مورد ACCA هشدار می دهد که اجرای آن در سراسر جهان عاری از یکپارچگی است.
