در یک تعریف عمومی، دیتاسنترهای سخت‌افزاری و نرم‌افزارهای تامین‌کننده خدمات پردازشی را «رایانش ابری» می‌نامند. رایانش ابری (Cloud Computing) یک روش نوین پردازش است که در آن منابع قابل گسترش و اغلب مجازیشده، به صورت یک خدمت پردازشی و از طریق شبکه‌های ارتباطی مانند شبکه‌های محلی و اینترنت عرضه می‌شود. محوریت این مدل، خدمتدهی به کاربر بر اساس تقاضا است. بدون آن که کاربر نیازی به تجهیزات خاصی برای پردازش داشته باشد، یا از محل انجام این پردازش آگاه باشد. این خدمت را می‌توان به شبکه برق‌رسانی تشبیه کرد که مشترک بدون نیاز به اطلاع داشتن از نحوه تولید برق و مکان دقیق تولید آن، تنها با اتصال از طریق یک درگاه، انرژی لازم برای استفاده از وسایل الکتریکی خود را تامین می‌کند.
خدمات رایانش ابری را می‌توان در سه گروه عمده تقسیم‌بندی کرد:
- زیر ساخت به عنوان خدمت یا به اختصار IaaS
پایه‌ای‌ترین خدمات زیرساخت مانند تهیه سرور، پردازنده، فضای ذخیره‌سازی و دیگر منابع بر حسب نیاز در این مدل ارائه می‌شود. در حال حاضر غالب خدماتی که تحت فناوری رایانش ابری در داخل کشور ارائه می‌شود از این نوع است.
- بستر به عنوان خدمت یا به اختصار PaaS
این خدمات شامل نرم‌افزار و خدماتی است که به کاربران اجازه می‌دهد با استفاده از ابزارهای عرضهشده توسط ارائه‌دهنده، برنامه‌های کاربردی و نرم‌افزار ایجاد کنند. این خدمات می‌تواند شامل ویژگی‌های از پیش پیکربندی شده‌ای باشد که مشترکان می‌توانند به عضویت آن درآیند و از آن‌ها استفاده کنند.
- نرم‌افزار به عنوان خدمت یا به اختصار SaaS
خدمات این گروه تنوع زیادی دارند. چرا که بیشتر خدمات ارائه شده از یک برنامه کاربردی می‌تواند تحت عنوان خدمات نرم‌افزاری در اختیار کاربر قرار گیرد. در این روش کاربر با یک حساب کاربری و بر بستر اینترنت می‌تواند از نرم‌افزار استفاده کند. همچنین بروزرسانی و نگهداری این نرم‌افزارها به عهده ارائه دهنده خدمت است.
