در رویکرد پذیرش با تاخیر و داوطلبانه استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی IFRS ، استانداردهای بین‌المللی پس از تصویب توسط یک نهاد ملی یا چند ملیتی پذیرش می‌شوند. اگر چه بیشتر کشورهایی که این رویکرد را انتخاب کرده‌اند، استانداردهای بین‌المللی را بدون تغییر به کار می‌بندند اما برخی دیگر، استانداردهای بین‌المللی که توسط هیئت تدوین استانداردهای بین‌المللی حسابداری منتشر شده را هنوز به‌طور کامل نپذیرفته‌اند یا تاریخ اجرای آن را تغییر داده‌اند. کشورهایی که از این رویکرد استفاده می‌کنند، خود به دو دسته تقسیم می‌شوند:
ب-1) رویکرد هماهنگ‌سازی
در این رویکـرد، کشورها (مانند چین) در کوتـاه‌مدت استانداردهای منتشره تـوسط هیئت تـدوین استانداردهای بین‌المللی حسابداری را نمی‌پذیرند و یا استانداردهای بین‌المللی را به‌طور مستقیم وارد استانداردهای حسابداری خود نمی‌کنند، بلکه استانداردهای ملی خود را حفظ می‌کنند اما تلاش می‌کنند مجموعه استانداردهای خود را طی زمان با استانداردهای بین‌المللی هماهنگ نمایند (پذیرش در بلندمدت).
ب-2) رویکرد پذیرش تصویبی
در این رویکرد، استانداردهای بین‌المللی وارد ساختار استانداردهای ملی می‌شود. بسیاری از کشورها (مانند کشورهای عضو اتحادیه اروپا) در این رویکرد، از معیار‌های مشخصی برای تصویب استفاده می‌کنند که برای حمایت از ذینفعان طراحی شده‌اند. میزان انحراف از استانداردهای بین‌المللی منتشره توسط هیئت تدوین استانداردهای بین‌المللی حسابداری در این رویکرد بین کشورهای مختلف متفاوت است. در برخی موارد، کشورها همان استانداردهای منتشره توسط هیئت تدوین استانداردهای بین‌المللی حسابداری به‌طور دقیق با تعیین مرزی برای هر انحراف خاص آن کشور می‌پذیرند. در برخی دیگر از کشورها، استانداردهای بین‌المللی به زبان آن کشور ترجمه می‌شود. در برخی موارد، ممکن است کشورها به دلایل مختلف (از جمله نیاز کشور یا صنعت) اصلاحات یا الحاقاتی را به استانداردهای بین‌المللی داشته باشند. (پذیرش در بازه زمانی میان‌مدت)
