هدف گزارشگری مالی با مقاصد عمومی, فراهم کردن اطلاعات مالی درباره واحد گزارشگر است; اطلاعاتی که برای سرمایه­گذاران مالکانه, قرض­دهندگان و دیگر اعتباردهندگان کنونی و بالقوه, به منظور تصمیم­گیری درباره فراهم کردن منابع برای واحد گزارشگر, سودمند هستند. این تصمیمات, خرید, فروش, یا حفظ حقوق مالکانه و ابزارهای بدهی و فراهم کردن یا تسویه وام­ها و دیگر اشکال اعتبار را دربر می­گیرند. گروه­های مذکور برای اخذ تصمیمات اثربخش, نیازمند اطلاعاتی هستند تا در ارزیابی چشم­اندازهای یک شرکت برای خالص جریان­های نقدی آتی به آن­ها کمک کند ویا برای سرمایه­گذاران, قرض­دهندگان و سایر اعتباردهندگان موجود و بالقوه بازده ایجاد کنند. برای مثال, ممکن است یک قرض­دهنده به منظور تصمیم­گیری درباره این که به شرکت پول قرض بدهد یا خیر, به اطلاعات نیاز داشته باشد. به طور مشابه, ممکن است یک سرمایه­گذار مالکانه برای تصمیم­گیری در مورد این­که سهامی را بخرد یا بفروشد به اطلاعاتی درباره قابلیت سودآوری شرکت نیاز داشته باشد.

منبع: کتاب حسابداری میانه بر اساس IFRS  نوشته کیسو و ویگانت، ترجمه دکتر علی رضا رامروز، انتشارات انجمن حسابداران خبره ایران

شماران