هدف گزارشگری مالی با مقاصد عمومی, فراهم کردن اطلاعات مالی درباره واحد گزارشگر است; اطلاعاتی که برای سرمایهگذاران مالکانه, قرضدهندگان و دیگر اعتباردهندگان کنونی و بالقوه, به منظور تصمیمگیری درباره فراهم کردن منابع برای واحد گزارشگر, سودمند هستند. این تصمیمات, خرید, فروش, یا حفظ حقوق مالکانه و ابزارهای بدهی و فراهم کردن یا تسویه وامها و دیگر اشکال اعتبار را دربر میگیرند. گروههای مذکور برای اخذ تصمیمات اثربخش, نیازمند اطلاعاتی هستند تا در ارزیابی چشماندازهای یک شرکت برای خالص جریانهای نقدی آتی به آنها کمک کند ویا برای سرمایهگذاران, قرضدهندگان و سایر اعتباردهندگان موجود و بالقوه بازده ایجاد کنند. برای مثال, ممکن است یک قرضدهنده به منظور تصمیمگیری درباره این که به شرکت پول قرض بدهد یا خیر, به اطلاعات نیاز داشته باشد. به طور مشابه, ممکن است یک سرمایهگذار مالکانه برای تصمیمگیری در مورد اینکه سهامی را بخرد یا بفروشد به اطلاعاتی درباره قابلیت سودآوری شرکت نیاز داشته باشد.
منبع: کتاب حسابداری میانه بر اساس IFRS نوشته کیسو و ویگانت، ترجمه دکتر علی رضا رامروز، انتشارات انجمن حسابداران خبره ایران