IASB سه نوع اعلامیه عمده منتشر میکند:
- استانداردهای گزارشگری مالی بینالمللی.
- چارچوب مفهومی برای گزارشگری مالی.
- تفاسیر استانداردهای گزارشگری مالی بینالمللی.
استانداردهای گزارشگری مالی بینالمللی: استانداردهای حسابداری مالی منتشر شده توسط IASB, استانداردهای گزارشگری مالی بینالمللی (IFRS) نامیده میشوند. IASB تا کنون 17 شماره از این استانداردها منتشر کرده است که موضوعاتی همانند ترکیبهای تجاری, پرداختهای مبتنی بر سهام و اجارهها را پوشش میدهند.
پیش از IASB (که در سال 2001 شکل گرفت), استانداردگذاری در سطح بینالمللی توسط کمیته استانداردهای حسابداری بینالمللی انجام میشد که استانداردهایی به نام استانداردهای حسابداری بینالمللی (IAS) را منتشر میکرد. این کمیته 41 IAS منتشر کرد که بسیاری از آنها توسط IASB اصلاح یا با IFRSهای جدید جایگزین شدند. آن دسته از IASهایی که هنوز باقیماندهاند, ذیل چتر IFRS درنظر گرفته میشوند
چارچوب مفهومی برای گزارشگری مالی: IASB به عنوان بخشی از یک تلاش گسترده برای فاصله گرفتن از رویکرد مسئله به مسئله, از یک چارچوب مفهومی استفاده میکند. این چارچوب مفهومی برای گزارشگری مالی, مفاهیم و هدف بنیادی که هیئت برای توسعه استانداردهای آتی گزارشگری مالی مورد استفاده قرار می دهد را منتشر میکند. قصد این سند, شکل دادن مجموعهای منسجم از مفاهیم وابسته به هم – یك چارچوب مفهومی – است كه به عنوان ابزاری برای حل مسائل موجود و نوظهور به گونهای كه دارای ثبات رویه باشد, استفاده خواهدشد. چارچوب مفهومی و هر تغییری در آن, طی فرآیندی مشابه فرآیند استانداردگذاری تدوین میشوند (دیدگاههای اولیه, استماع عمومی, پیشنویس و غیره). هرچند كه, این چارچوب مفهومی یك IFRS نیست و بنابراین استانداردهای لازم برای مسائل اندازهگیری یا افشاء خاصی را تعریف نمیكند. هیچ چیزی در این چارچوب مفهومی باعث نمیشود IFRS خاصی ارجح شود.
تفاسیر استانداردهای گزارشگری مالی بینالمللی:
كمیته تفاسیر IFRS در راستای همگام بودن با رویكرد استانداردگذاری IASB, برای فراهم آوردن رهنمودهای تفسیری از یك رویكرد مبتنی بر اصول استفاده میكند. با این هدف, كمیته تفاسیر IFRS, نخست به چارچوب مفهومی به عنوان مبنایی برای صورتبندی كردن یك اجماع عمومی نگاه میكند. سپس برای توسعه رهنمود تفسیری خود و برای تعیین این كه رهنمود پیشنهادی با شرایط IFRS تضاد نداشته باشد, به اصول تصریحشده در استاندارد قابل اجرا (در صورت وجود) نگاه میكند.
كمیته تفاسیر IFRS به روشهای متعددی به IFRS كمك میكند. برای مثال, مسائل نوظهور اغلب توجه عموم را به خود جلب میكنند. اگر این مسائل به سرعت حل نشوند, میتوانند به بحرانها و رسواییهای مالی بینجامند. این مسائل همچنین میتوانند اعتماد عمومی به رویههای جاری گزارشگری را كاهش دهند. گام بعدی, دخالت دولتی محتمل است كه میتواند استمرار استانداردگذاری در بخش خصوصی را تهدید كند. كمیته تفاسیر IFRS میتواند مسائل حسابداری را هنگامی كه ایجاد میشوند در دستور كار قرار دهد. كمیته تفاسیر IFRS تعیین میكند كه آیا میتواند این مسائل را حل كند یا IASB را در حل آنها دخیل نماید. در اصل, كمیته تفاسیر IFRS, برای IASB تبدیل به یك «فیلتر مسائل» میشود. بنابراین, در حالی كه كمیته تفاسیر IFRS مسائل نوظهور كوتاهمدت را حل و فصل میكند, IASBبا امیدواری روی مسائل فراگیر بلندمدت كار خواهد كرد.